Duitse klassiekerAfgezien van de kenners, zal niet iedere filmliefhebber direct de naam paraat hebben, die de (latere) Amerikaanse filmregisseur Douglas Sirk droeg toen hij dat beroep nog in zijn land van herkomst uitoefende en met Mofrika's grootste ster van anno dazumal, Zarah Leander, de film Zu neuen Ufern draaide. Hij werd in 1900 geboren te Hamburg als Detlef Sierck, had Deense ouders en werkte voor de film vanaf 1922. Hij deed al mee aan een versie van de Dreigroschenoper. In het jaar van de bovengenoemde film — die de Westdeutsche Rundfunk 13 februari, woensdagochtend tussen 11:05 uur en 12:45 uur vertoont — week Sierck uit "zu neuen Ufern": naar de Verenigde Staten, alwaar hij nog een halve eeuw heeft geleefd en veel gewerkt.
Zarah Leander speelt in Zu neuen Ufern een zangeres in het Londen van de negentiende eeuw, die zich laat verleiden door een officier genaamd Albert Finsbury, die echter maar niet wil deugen (gespeeld door Willy Birgel). Na malversaties vertrekt de man naar de Londense kolonie op het zuidelijk halfrond waarheen ook veel misdadigers werden verbannen. De synopsis van de film meldt dat de zangeres hem snel al volgen, maar dan als gevangen genomen wezen, aangezien zij in haar blinde verliefdheid de schuld op zich heeft genomen van het vergrijp van de officier. Kortom, een melodrama dat zeventig jaar geleden nog niet het epitheton ornans tranentrekker zou hebben gekregen, maar dit natuurlijk al wel was: avant la lettre, zullen we maar zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten