Modern Times uit 1936 met Charles Chaplin

Tijdloze thematiek
Het eerste Nederlandstalige Belgische televisienet met de bijpassende naam EEN presenteert op zondag 22 maart — goed een half uur nadat op het tweede net de rolprent uit is over de rellen in 1913 rondom de première te Parijs van het ballet Le sacre du printemps; dus vanaf 14:05 uur tot 15:30 uur — de speelfilm Modern times uitgekomen in 1936, waaraan zo'n drie jaar is gewerkt. De film werd geregisseerd door Charles Chaplin, die meteen de hoofdrol voor zijn rekening heeft genomen, en daarnaast de muziek ervoor heeft gecomponeerd. Het is een verhaal dat, ondanks de meer dan zeven decennia die sedert het verschijnen voor het eerst zijn verstreken, ook in moderne tijden een rol kan blijven spelen, vooral door de talrijke kwaliteiten, zoals de in grote lijnen relatief — in sommige gevallen qua details echter heel direct — tijdloze thematiek over arbeidsverhoudingen.


'Story of industry'
Op de titelrol van de film wordt vermeld dat het hierbij gaat om een story of industry. De baas van de hardwerkende arbeiders — die door verborgen camera's worden bespied — is qua uiterlijk een heel goed verzorgd heerschap dat er onder meer behagen in schept Tarzan-blaadjes te lezen en legpuzzels te doen. Chaplin treedt eerst op in de fabriek van die eigenaar als arbeider, voorzien van steeksleutels om daarmee aan een lopende band moeren aan te draaien. Doch op een gegeven ogenblik — en dat is dan de meest spectaculaire en de meest gedenkwaardige scène uit de gehele film — raakt Chaplin bekneld in het raderwerk van de vele machines. Exegeten wijzen er altijd weer op dat het hier om een symbolische gebeurtenis gaat. Liefhebbers van de veelal als oppervlakkig ervaren humor vinden die scène vooral heel lollig. De dubbele bodems zullen helaas ook in onze dagen, juist vanwege die focus op de humor, nog menigeen ontgaan, evenals het nuchtere feit dat humor een ernstige zaak is.
Naast Chaplin passeren Paulette Godard en Stanley Sanford, alsmede Henry Bergman de revue, aangevuld met diverse anderen.
__________
Afbeelding: Poster voor de film Modern times.

Canadese liefdesgeschiedenis op TV5 Monde

Terugblik biedt nieuw perspectief
Donderdag 19 maart presenteert TV5 Monde de Canadese speelfilm Le secret de ma mère uit 2008, geregisseerd door Ghyslaine Côté.


Het is 1 januari als in Montréal diverse mensen in een rouwkamer bijeenkomen om afscheid te nemen van een man in de zeventig, die de naam Jos draagt. Familie, vrienden en kennissen houden zich aanvankelijk rustig, zoals dat in een relatief sombere omgeving en de daarbij behorende sfeer past. Maar dan komen de herinneringen los en vertelt de één na de ander belevenissen waarin de overledene een rol speelt, en die worden in flashbacks aan de kijker voorgesteld.

Genuanceerd geheel
Het totaal is nogal genuanceerd en speelt zich af tussen aan de ene kant anekdotische voorvallen, maar daar staan weer absurde verhalen tegenover. Ook een nuchtere verhaal vindt hierin zijn plaats evenals situaties die, vooral binnen het gebeuren van literatuur en film als zwarte komedie worden gekwalificeerd. Dat alles tezamen zorgt ervoor dat de weduwe en de dochter van de overleden Jos een heel andere kijk op hun vader krijgen. Dat dit alles toch als liefdesgeschiedenis kan worden gezien, is mede te danken aan de overtuigende presentatie door de acteurs en de sterke dialogen.


We zien Ginette Rebo, Joëlle Morin, Céline Bonnier en David Boutin.
De film wordt donderdag tussen 21:00 uur en 22:35 uur uitgezonden.

Gustave Flauberts verhaal Un coeur simple verfilmd

Verhaal uit 1877
Op maandag 15 maart, 's middags vanaf 14:00 uur, vertoont TV5 Monde de speelfilm Un coeur simple: een Franse productie uit 2008, geregisseerd door Marion Laine. Dit drama in filmbeelden vindt zijn oorsprong in het gelijknamige verhaal van één van Frankrijks grootste zonen op het gebied van de literatuur: Gustave Flaubert (1821-1880). Het is van de drie verhalen, die in 1877 tezamen zijn verschenen in de bundel Trois contes. Hoewel het verhaal in een behoorlijke letter nog geen zeventig pagina's beslaat, wordt het nog bijna altijd, geheel ten onrechte, als roman aangekondigd. Doch een ooit gepostuleerde mededeling, die is gebaseerd op affectieve preoccupatie, is nu eenmaal een lang leven beschoren. Dat blijkt opnieuw, nu in gegevens over deze verfilming ook weer wordt gerept van het begrip roman. In de film zien we Sandrine Bonnaire, Marina Foïs, Pascal Elbé en Noémie Lvovsky. Deze uitzending is reeds een herhaling, maar het is niet uitgesloten dat TV5 deze film binnen redelijke termijn nogmaals zal presenteren.
____________
Afbeelding: Voorzijde van een pocket-versie, verschenen in 1956, als onderdeel van de reeks Bibliothèque précieuse van Librairie Gründ. Het gaat hier echter eveneens om de Trois contes.